شنبه, ۱ ارديبهشت ۱۳۸۶، ۰۱:۱۴ ق.ظ
اعدامی
به کسی که قراره اعدام بشه می گند آخر خط من هم به آخر خط رسیده ام با این تفاوت که اعزامی هستم نه اعدامی.
منوی بلاگ
بایگانی
- مرداد ۱۳۹۵ (۱)
- آذر ۱۳۹۱ (۱)
- بهمن ۱۳۹۰ (۱)
- تیر ۱۳۹۰ (۱)
- بهمن ۱۳۸۹ (۱)
- مرداد ۱۳۸۹ (۱)
- تیر ۱۳۸۹ (۱)
- اسفند ۱۳۸۸ (۱)
- بهمن ۱۳۸۸ (۱)
- دی ۱۳۸۸ (۱)
- آبان ۱۳۸۸ (۱)
- شهریور ۱۳۸۸ (۱)
- مرداد ۱۳۸۸ (۲)
- تیر ۱۳۸۸ (۱)
- ارديبهشت ۱۳۸۸ (۱)
- فروردين ۱۳۸۸ (۱)
- اسفند ۱۳۸۷ (۱)
- بهمن ۱۳۸۷ (۳)
- دی ۱۳۸۷ (۴)
- آذر ۱۳۸۷ (۲)
- آبان ۱۳۸۷ (۲)
- مهر ۱۳۸۷ (۱)
- شهریور ۱۳۸۷ (۱)
- مرداد ۱۳۸۷ (۱)
- تیر ۱۳۸۷ (۲)
- بهمن ۱۳۸۶ (۱)
- دی ۱۳۸۶ (۲)
- آذر ۱۳۸۶ (۱)
- ارديبهشت ۱۳۸۶ (۱)
- اسفند ۱۳۸۵ (۴)
آخرین مطالب
- ۹۵/۰۵/۰۵تن ها ی آبستن
- ۹۱/۰۹/۱۴سیاه لشگرهای سفیدبخت
- ۹۰/۱۱/۲۶درد ضربدر درد
- ۸۹/۱۱/۱۸ما به خواب آلوده ایم
- ۸۹/۰۵/۳۰تن های تنها
- ۸۹/۰۴/۱۳تو داغی،نمی فهمی
- ۸۸/۱۲/۲۷شطحیات یک تار عنکبوت تکیده
- ۸۸/۱۱/۱۰آزادی؟همین است:"آن چه دارم"
آخرین نظرات
- ۳۰ مهر ۹۵، ۲۲:۵۶ - فاطمه.مچقدر گذشته میتونه زنده بشه
پیوندها
